درگيري با هدف

براي درگيري با تك هدف تيرانداز روش بحث شده در پاراگراف 6-2 را اعمال مي كند . اما درگيري با اهداف چند گانه ابتدا نزديكترين و خطرناك ترين هدف را ميزند و بايد دو گلوله شليك كند . اين را معمولاً ضربت دوگانه مي نامند . سپس مي چرخد و هدف بعدي را در نظر گرفته ، ابزارهاي نشانه روي را با مركز جرم هم محور ميكند بر روزنه ديد متمركز مي شود ، فشار بر ماشه را اعمال و شليك مي كند . ضمن تمام درگيريها تيرانداز از محكم بودن مچ و آرنج دست شليك كننده بايد مطمئن باشد . اگر تيرانداز اولين هدف را از دست داده باشد ، و به دومين هدف تيراندازي كرده باشد ، به اولين هدف برمي گردد و آنرا ميزند .

 مسائل درگيري با هدف عبارتند از :

1. پيش بيني پس زني : هنگامي كه سرباز براي اولين بار تيراندازي فرامي گيرد ، ممكن است شروع به پيش بيني لگدزني كند . اين واكنش ممكن است باعث شود كه عضلات را ضمن سقود چخماق يا درست قبل از آن سفت كند . او با فشار اسلحه به سمت پايين با پس زني مبارزه ميكند يا در برابر تيراندازي اسلحه واكنش مي كند . در هر حالت گلوله ها به مركز هدف نمي خورد . روش صحيح نمايش سربازي كه پس زني را پيش بيني مي كند روش گلوله و مدل مي باشد .

2 . تكان تند ماشه هنگامي اتفاق مي افتد كه سرباز تصور مي كند تصوير مناسب نشانه روي را در جرم مركزي بدست آورده و گلوله اي را ناگهان رها مي كند قبل از اينكه تصوير مناسب نشانه روي را از دست بدهد . اين يك شكل است مخصوصاً وقتي كه سرباز كاربرد تصوير نشانه روي همراه با    را ياد مي گيرد .

3. پاشنه گذاري : پاشنه گذاري توسط تيراندازي بوجود مي آيد كه ماهيچه بزرگ پاشنه دست را سفت مي كند تا از تكان تند ماشه جلوگيري كند . تيراندازي كه مشكلاتي با تكان تند ماشه داشته سعي مي كند اين خطا را تصحيح كند و اين كار را از طريق سفت كردن ته دست انجام مي دهد كه منجر به تيراندازي كج مي شود .

تيرانداز، با دانستن و كاربرد صحيح فشار ماشه اشتباهات تيراندازي را مي تواند جبران كند.