مقایسه عملیاتی سه مسلسل ( beretta 12 s – mp 5 – uzi )

در یک نبرد تعریف شده برای مسلسل های دستی که عموما به فواصل درگیری کمتر از 200 متر و در محیطهای بسته شهری و یا مناطق جنگلی اتفاق می افتد ، طول سلاح با توجه به شرایط خاص ، اهمیت بسیاری پیدا می کند.زیرا طول مناسب قدرت تحرک بیشتری را به کاربر می دهد.

هر سه سلاح (یوزی ، ام پی 5 و برتا 12 ) از نظر طول در اندازه قابل قبولی قرار دارند . موضوع دیگر ، میزان نواخت تیر در حالت خودکار در این گروه از مسلسلها میباشد . بدلیل آنکه معمولا درگیریهای شهری و نزدیک تنها در یک مرحله عملیاتی 60 دقیقه ای انجام میشود و سپس زمان درگیری در وضعیت زرد یا سبز قرار میگیرد ، میزان حجم مهمات قابل حمل مسئله نگران کننده ای نمیتواند باشد .

یکی دیگر از خصوصیات این نوع درگیری مدت زمان اندک روئیت هدف و یا اهداف میباشد . در یک درگیری شهری بطور متوسط زمان روئیت و هدف قرار دادن آن به 3 الی 6 ثانیه محدود میشود . با توجه به موارد ذکر شده میتوان مسلسلی را از این نظر مطلوبتر دانست که نواخت تیر بیشتری داشته باشد . مسلسل mp – 5  با نواخت تیر 800 تا 850 تیر در دقیقه نسبت به مسلسل uzi و beretta 12 s  با نواخت 550 الی 600 تیر دارای برتری نسبی بیشتری میباشد .

فاکتور مهم دیگر در این مقایسه بحث میزان کنترل پذیری سلاح در هنگام شلیک خودکار است . به هر مقدار ، کنترل پذیری سلاح بیشتر باشد امکان اصابت بههدف توسط تیرانداز بیشتر خواهد بود . در این گروه ، مسلسل برتا 12 اس با وجود یک قبضه در زیر لوله حتی با وجود استفاده از مکانیزم گلنگدن باز و جابجایی آلات متحرک تقریبا سنگین آن که در هنگام شلیک موجب برهم خوردن تعادل سلاح میشود ، کنترل پذیری بهتری نسبت به دو مسلسل دیگر دارد .

در این دو مسلسل uzi و mp – 5 مسلسل ام پی 5 مقام دوم را در کنترل پذیری در هنگام شلیک دارد .این امر مدیون طراحی خوب قبضه ، وزن سبکتر گلنگدن و استفاده از مکانیزم گلنگدن بسته آن میباشد . در این گروه ، مسلسل یوزی با گلنگدن سنگین خود و شکل نا مناسب زاویه قرار گیری قبضه به بدنه ، کمترین میزان کنترل پذیری و پایداری را در هنگام شلیک خودکار را دارا میباشد .