هدف اين آموزش ، پيشرفت مهارتهاي جنگي افسران برگزيده و بكارگيري مؤثر افراد نام نويسي كرده  در گروههاي كوچك مي باشد تا در محيطهاي تاكتيكي واقعي زير فشارهاي فكري و جسمي كه شرايطي نزديك به شرايط جنگ واقعي دارند ، رهبري مي شوند . تأكيد اين نيروها پيشرفت مهارتهاي جنگي فردي و قابليتهاي افراد مي باشد . كه از طريق بكارگيري و قوانين رهبري و ترقي مهارتهاي نظامي در برنامه ريزي و تهيه پياده نظام ، هواپيمايي ، تحركهاي هوايي و گردانهاي  آبي ، خاكي مستقل و مأموريتهاي گروهانها در اندازه هاي متفاوت به دست مي آيند .

در سال 1954 تا اوايل 1970 هدف نيروي ارتش ، اگر چه تا حدودي به آن رسيدند ، داشتن يك كماندو با ويژگيهاي خاص در هر گروهان پياده نظام و يك افسر در هر گروهان مي باشد . در سال 1954 در طي تلاشي كه براي دستيابي بهتر به اين هدف صورت پذيرفت ، ارتش نيازمند به تمامي افسران جنگي بود كه شايسته انجام در عملياتهاي هوا براي تكاوران باشند .

از زمان آغاز فعاليت تكاورها تا به حال تغييرات كمي در جريان كار آنها صورت پذيرفته است . تا همين اواخر دوره هاي آموزشي هشت هفته اي  به طول مي انجاميد كه سه مرحله داشت .

امروزه آموزش در طي 61 روز در دو مرحله به صورت زير صورت مي گيرد .

1ـ مرحله قله : « شامل 4 گردان تربيتي تكاور» : به منظور پيشرفت برنامه ريزي شده مهارتهاي نظامي ، دوام تواناييهاي فيزيكي و روحي ، استقامت و اعتماد واحدهاي كوچك جنگي ، رهبر گروه بايد مأموريت را با موفقيت به پايان رساند . 

2ـ مرحله كوه : ( شامل 6 گردان تربيتي تكاور ) : در اين مرحله تأكيد بيشتر بر روي ادامه پيشرفت رهبران جنگي ، افزايش كارآمدي نيروها در شرايط سخت و استرس و فشار فراوان مي باشد . با چنين آموزشهايي توانايي نيروهاي دانشجو در برنامه ريزي و هدايت واحدهاي كوچك افزايش يافته و در حملات هوايي مستقل و يا هماهنگ ، حملات آبي ـ خاكي ، قايقهاي كوچك و عملياتهاي جنگي ريگ در شرايط جنگي نسبتاً سخت در مقابل دشمنان تربيت شده و ماهر مي توانند مهارت كسب كنند .