بالستیک داخلی شامل بررسی حرکت پرتابه از شروع عمل  تا خروج از پرتابگر است . این بررسی شامل تمامی پارامترهای بالستیکی عبارت‌اند از : سرعت ، شتاب ، دوران ، فشار زمان و هر پدیده دیگری که با پدیده حرکت ه ارتباط دارد . بالستیک داخلی نسبت به مباحث دیگر یک بحث مادر است و شاید به یک معنی درب ورودی به دانشکده علوم نظامی است.

عناصری که بالستیک داخلی را مشخص می‌کند دو دسته‌اند : عناصر و پارامترهای ثابت مانند پرتابگر و هندسه آن (طول ، حجم مخزن و کالیبر و شکل خان در سلاح ها و  عناصر متغیر مانند مرمی و مهمات­­ )هر ترکیبی از این عناصر متغیر و ثابت ، منحنی‌های بالستیکی خود را ایجاد می‌کند . به‌عنوان نمونه در شرایط مساوی در هنگام شلیک یک مرمی سنگین ،­­­­­­­­­­­ فشار داخل لوله بیشتر از هنگامی  است که یک مرمی سبک شلیک شود .

برای مثال در یک سلاح هنگامی که یک سلاح مسلح شده است ، سوزن به عقب کشیده شده ، تحت فشار فنر سوزن ، به وسیله پایه آتش در عقب نگهداری شده است. هنگامی که ماشه را می کشیم یا می چکانیم ، پایه آتش ، پایین می آید و فشار فنر ، سوزن را به جلو می راند و نوک سوزن به چاشنی ضربه زده و آن را که روی سندان ته فشنگ جا گرفته است ، محترق می سازد. در اثر این احتراق ، شعله ای ایجاد می شود که از روزنه های کوچک واقع در کناره سندان به درون بدنه فشنگ راه می یابد و باعث سوختن سریع باروت می شود.این نکته شایان توجه است که بدانیم باروت برخلاف آنچه که اغلب تصور می شود ، منفجر نمی شود ، بلکه به سرعت آتش می گیرد و یا در واقع به سرعت می سوزد و در نتیجه فشار گاز زیادی ایجاد می کند. هنگامی که این فشار گاز بسته به نوع فشنگ به تراکم معینی رسید ، گلوله را از جایش می کند و آن را به درون لوله می راند و سپس به بیرون پرتاپ می کند. دیواره یا بدنه پوکه فشنگ های تفنگ یا تپانچه ، تا حدی انعطاف پذیر است و لذا هنگامی که فشار گاز باروت ، در داخل آن افزایش می یابد ، پوکه منبسط می شود و محکم به تمامی دیواره داخلی جان لوله ( محل قرار گرفتن فشنگ در لوله ) می چسبد و به این ترتیب از نشت گاز باروت و خروج آن از سمت عقب و عبور از دستگاه آتش و صدمه زدن به چشم تیرانداز جلوگیری می شود. پس از خروج گلوله از دهانه لوله و از بین رفتن فشار گاز باروت ، دیواره پوکه منقبض شده ، و تقریبا به ابعاد قبلی خود برمی گردد و به این ترتیب خارج کردن پوکه از تفنگ میسر می شود. البته پوکه فشنگ هرگز نمی تواند به تنهایی فشار گاز باروت را تحمل کند. این فشار عظیم را در واقع جان لوله و گلنگدن تفنگ که از مقاومت زیادی برخوردارند تحمل می کنند. فشار حاصله از گاز باروت تنها نکته مورد بحث در بالستیک داخلی نیست. لوله تفنگ های گلوله زنی و سلاح های کمری خان کشی شده است. بدین معنی که در جداره داخلی لوله که در جداره داخلی لوله این گونه سلاح ها برجستگی های مارپیچی ایجاد شده است. هنگامی که گلوله ، در اثر فشار حاصله از گاز باروت ، در درون لوله به حرکت در می آید ، با برجستگی های مارپیچی درون لوله درگیر می شود و در عین حال با قسمت های دیگر جدار داخلی لوله که با آن هم قطر است مماس است. چون قطر گلوله دقیقا با جداره داخلی لوله در قسمت فرورفتگی برابر است ، بنابراین گاز باروت نمی تواند از کنار گلوله عبور کرده و قبل از گلوله از دهانه لوله خارج می شود و در نتیجه همه فشار حاصله صرف راندن گلوله به جلو می شود. قطر داخلی لوله در قسمت های برجسته از قطر گلوله کمتر است ، فشار گاز باروت گلوله را که با این برجستگی ها به شدت درگیر است ، در مسیر مارپیچ این برجستگی ها به جلو می راند. روکش گلوله از سرب یا مس ساخته شده است و از فولاد بسیار سخت برجستگی های خان بسیار نرمتر است لذا رانش گلوله به جلو در اثر فشار گاز باروت و درگیری آن با برجستگی های خان ، موجب می شود که به تعداد خان ها ی سلاح و براساس نواخت چرخش خان ها بدنه گلوله شیار بردارد و در عین حال در اثر حرکت در مسیر مارپیچ خان ها ، به چرخش در آید. بنابراین گلوله در لحظه خروج از دهانه لوله با سرعت بسیار زیادی به چرخش در آمده است. این حرکت چرخشی سبب ثبات گلوله در مسیر حرکتش در هوا می شود و نمی گذارد گلوله در مسیر حرکتش معلق بشود و یا از میر خود منحرف گردد.در حقیقت دقت یک گلوله از همین حرکت چرخشی سرچشمه می گیرد. هر قدر طول گلوله به نسبت کالیبر آن بیشتر بوده و سطح اصطکاک آن با خانها بیشتر باشد ، سرعت چرخش و در نتیجه دقت آن بیشتر می شود. عوامل دیگری که در سریعتر شدن چرخش گلوله تاثیر دارند ، نواخت چرخش خانها و به عبارت دیگر طول گام خانها و بالاخره طول لوله است. هر قدر طول لوله بیشتر باشد ، تعداد گام ها بیشتر می شود. از جمله اقداماتی که برای بالا بردن ثبات گلوله در مسیر پروازش به عمل آمده است می توان از دو تکنیک نام برد. یکی ایجاد خانهای بیشتر است که در اصطلاح انگلیسی ( MICRO GROOVING ) میکرو گرووینگ نام گذاری شده است. در این تکنیک که از ابداعات کارخانه اسلحه سازی مارلین آمریکا است ، به جای ایجاد 4-6 خان که تعداد متعارف است ، 16 خان در لوله ایجاد می شود. تکنیک دیگری که ظاهرا از ابداعات کارخانه هکلر و کوخ آلمان است سیستم خان کشی به شیوه ( POLY GONAL ) پلی گونال به معنای چند ضلعی است. در این سیستم عرض قسمت های برجسته خان از عرض قسمت های فرورفته آن بیشتر بوده و یا با آن برابر است و در نتیجه سطح اصطکاک گلوله و میزان درگیری آن با خانها بیشتر شده است ، با این تکنیک توانسته اند شش درصد بر سرعت ابتدایی گلوله بیفزایند