جنگ به عنوان پدیده‌ای اجتماعی، مفهومی ناشناخته است و برای آن تعریف و گزینه‌های مختلف و متنوعی ارائه شده است. هر اندیشمند و صاحب‌نظری در علوم سیاسی، نظامی، اجتماعی، جامعه شناسی و ... برپایه بینش و گرایش و از دیدگاه مطالعاتی خود، جنگ را به گونه‌ای تعریف و تبیین کرده است. عده‌ای جنگ‌ها را براساس حجم و مقدار آتش، برخی از نظر دامنه جغرافیایی، برخی از نظر نوع سلاح به کار رفته و در مهمترین رویکرد برخی به جنگ‌های ناهمگون اشاره کرده‌اند. رزم در برابر نیروی ناهمگون تهدید جدیدی نبوده و از دیرباز در عملیات‌ها و جنگ‌ها وجود داشته است. اما آنچه که باید مورد توجه قرار داد، ویژگی‌ها و تاکتیک‌های جدید جنگ‌های ناهمگون و ویژگی‌های صحنه نبرد آینده باشد.
بنابراین شناخت تعاریف ناهمگونی و عدم همگونی در جنگ‌های آینده لازم است، چرا که برای اتخاذ چنین شیوه‌ای باید روش جنگ دشمن را تحلیل و متناسب با آن راه‌کارهای مناسب را طرح‌ریزی نمود. در حقیقت، ناهمگونی یعنی تفکر، سازمان‌دهی و اقدامی متفاوت در مقایسه با دشمنان، به روشی که مزیت ها و توانمندی‌های خود را به حداکثر رسانده و از نقاط ضعف دشمن بهره‌برداری و آزادی عمل بیشتری را کسب و در نهایت ابتکار عمل را به دست آورد. اتخاذ شیوه رزم در برابر نیروی ناهمگون در تفکر، طرح‌ریزی و اجرا که برخاسته از توان بالای دشمن و نامتوازن بودن نیروها از تمام جنبه‌های مورد بررسی می‌باشد، باعث می‌گردد که ابتکار عمل از دشمن سلب و مؤلفه‌های قدرت او ناکارآمد شده  و با پذیرش ضریب بالایی از آسیب‌پذیری، شکست وی حتمی شود.
در سال 1995 (راهبرد نظامی ملی آمریکا) با تعریف تروریست، کاربرد یا تهدید به وسیله سلاح‌های کشتار جمعی و همچنین استفاده از جنگ اطلاعات را به منزله توجه به گرایش‌های ناهمگون مورد توجه قرار دا و در سال 1997 در گزارش چهار سالانه بررسی دفاعی ایالات متحده مفهوم تهدید ناهمگون مورد توجه جدی قرار گرفت. البته ذکر این نکته حائز اهمیت است که این چنین جنگی، یک جنگ نو و تازه نیست، بلکه در طی قرون متمادی، جنگ جویان همواره به دنبال راه و روشی برای خنثی کردن و اجتناب از اعمال قدرت دیگری در جنگ‌ها علیه همدیگر با تکیه بر نقاط قوت خود علیه نقاط ضعف دشمن بوده‌اند و در هر گوشه و کنار دنیا از راهبرد ناهمگون همواره سود می‌جستند. به همین منظور برخی قدمت مفهوم جنگ ناهمگون را برابر با قدمت خود مفهوم جنگ می‌دانند به همین دلیل ژنرال گرینج مسئول اجرایی معاون رئیس‌جمهوری وقت آمریکا در اواخر قرن 20 از جنگ ناهمگون با نام روش قدیم و نگرانی جدید در مقاله‌ای تحت عنوان همین نام یاد کرد.