روش كار: در اين مطالعه كه به صورت توصيفي - مقطعي انجام شد، كيفيت خواب 94 جانباز شيميايي مبتلا به بيماري ريوي مزمن (وضعيت ريوي پايدار)، با استفاده از پرسشنامه پيتزبورگ (PSQI) بررسي شد. بيماران به‌صورت در دسترس از بين مراجعين به پزشك متخصص داخلي - فوق تخصص بيماري‌هاي ريه انتخاب گرديدند.

 

نتايج: 78 نفر به‌صورت كامل پرسشنامه‌ها را تكميل نمودند و وارد مطالعه شدند. ميانگين سني افراد 10/8 ± 11/42 سال و ميانگين و انحراف معيار، درصد جانبازي برابر 5/15 ± 8/29 درصد بود. كيفيت خواب در 5 نفر (7 درصد) مناسب و در 73 نفر (93 درصد) نامناسب گزارش شد. فاصله رفتن به رختخواب تا خوابيدن از 5 دقيقه تا 3 ساعت متفاوت بود و ميانگين و انحراف معيار آن برابر با 31 ± 46 دقيقه گزارش شد. كيفيت خواب با سن، درصد جانبازي و فاصله زماني مجروحيت تا مطالعه ارتباط معني‌داري را نشان نداد (05/0P>)، اما در مشاغل گوناگون متفاوت بود       (016/0P=).

 

بحث و نتيجه‌گيري: مطالعه حاضر، كيفيت خواب جانبازان شيميايي را در حد نامطلوبي گزارش نمود. با توجه به تأثير قابل توجه كيفيت خواب بر عملكرد و كيفيت زندگي افراد، لازم است كه اين جنبه از سلامتي جانبازان شيميايي مورد توجه برنامه‌ريزان و مديران بهداشتي و همچنين پزشكان مرتبط قرار گيرد. با توجه به اين‌كه اين تحقيق به صورت توصيفي - مقطعي انجام گرفت، نمي‌توان از نتايج آن هيچ گونه رابطه عليتي بين كيفيت نامناسب خواب در جانبازان شيميايي و وضعيت سلامت جسمي، رواني (اختلالات اضطرابي، افسردگي، اختلال استرس پس از حادثه) و يا داروهاي مورد استفاده جانبازان را استنتاج نمود