گرايش هاي شغلي فرزندان نوجوان کارکنان

مقدمه: تحقيق حاضر با هدف بررسي گرايش هاي شغلي نوجوانان (فرزندان) کارکنان سپاه تهران در شهرک هاي سازماني سپاه در شهر تهران اجرا شد.
روش ها: تعداد 855 نفر آزمودني دختر و پسر در اين تحقيق شرکت کردند. دامنه سني آزمودني ها بين 20ـ 11 سال و ميانگين سني آنان برابر 15.27 (SD=1.88) مي باشد. در اين تحقيق از آزمودني ها خواسته شد تا پرسشنامه محقق ساخته گرايش هاي شغلي را تکميل نمايند.
يافته ها: نتايج نشان داد که مشاغل پزشکي و دانشگاهي در گروه هاي سني و گروه هاي دختر و پسر در اولويت قرار دارند. تحقيق حاضر نشان داد که والدين و اعضاي خانواده در مقايسه با ديگر عوامل بيشترين نقش را در آمادگي و تصميم گيري شغلي به نوجوانان دارند. نتايج آزمودن رغبت نشان داد که آزمودني هاي دختر تمايل بيشتري به انتخاب مشاغل اجتماعي در مقايسه با گروه پسران نشان مي دهند. در مورد گروه هاي سني مشخص شد که گروه سني 20ـ 16 سال در مقايسه با گروه سني 15ـ 13 سال تمايل بيشتري به مشاغل نيازمند نيروي فيزيکي و عضلاني دارند. همچنين در مشاغل اجتماعي، گروه سني 15ـ 13 سال کمترين تمايل را نشان مي دهد. تحليل همبستگي نيز نشان داد که با افزايش سن رغبت آزمودني ها به مشاغل بدني و فيزيکي و مشاغل داراي ويژگي قدرت و خودنمايي افزايش مي يابد.
نتيجه گيري: انتخاب شغل تحت تاثير واقعيت هاي جامعه و تحول رشدي و جنسيتي قرار دارد.

روانشناسی نظامی